| ||
برای نشان دادن فانی بودن دنیا و در واقع آیه شریفه " ما عندکم ینفد و ما عندالله باق " از وقتی حدودا سه ساله بود هر وقت از تمام شدن چیزی مثلایک خوراکی و یا شکستن واز بین رفتن شیء مورد علاقه ناراحت می شد به او می گفتم: "مال دنیا همینه" یا " عمر این چیز تمام شد" والان که نزدیک 5 سال سن دارد خوب می داند که هر شی ای عمر تعیین شده ای دارد و همان حرف مرا در مصادیق مختلف به کار می برد. استاد اشترانی فرموده بودند: " نگذارید جهنم و بهشت به عنوان هدف خلقت برای کودک جا بیفتد، هدف از آفرینش ما چیز دیگریست" و این که " جهنم و بهشت فعل خداست و آشنا کردن کودک با فعل خدا قبل از آشنایی او با صفات خدا اشتباهی بس بزرگ است واین، خصوصا در مورد جهنم بسیار با اهمیت است" بر مبنای این سخنان و نیز سؤالات احتمالی کودک در این رابطه که جواب صحیح کودکانه ای برایش ندارم، سعی نموده ام در مورد بهشت و جهنم برایش صحبت نکنم و با توجه به قسمتی از آیه شریفه که می فرماید: "هم درجات" بیشتر، بالا و پایین شدن مقام مان در حین ارتکاب عمل را کودکانه بیان کنم و اکثر موارد هم جنبه های مثبت را در نظر می گیرم تا خودش جنبه منفی را برداشت کند مثلا روزهایی که کارهای خیری مثل کمک به نیازمند یا رفتار قابل قبول با دوست یا پدر و مادر داشته است به او می گویم که کارهایش موجب رضایت قلب مادر و حتما امام مهدی (ع) شده است (بر مبنای روایاتی که رضایت خدا را در رضایت پدر و مادر می داند و البته چون ارتباط با امام (ع) برایش ملموس تر است قلب امام (ع) را به کار می برم) و چون همه چیز حتی یک اسباب بازی یا یک زیارت را از امام مهدی (ع) می داند به نظرم بالا رفتن در قلب امام(ع) برایش مهم است که امیدوارم در آینده این تقرب فقط به خاطر شخص امام(ع) باشد و البته مدت کمی است که من اینطور با او صحبت می کنم و به نظرم اگر کوچکتر بود روشم آنچنان به نتیجه نمی رسید. [ دوشنبه 93/5/13 ] [ 8:59 صبح ] [ مدیریت طرح ]
[ نظرات () ]
|
||
[ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |